Autor: Jowitka_janas3 Dodano: 23.4.2021 (17:26) Napisz opowiadanie o przygodzie przeżytej razem z wybranym bohaterem „Kamieni na szaniec”, która nauczyła Cię czegoś ważnego. Twoje wypracowanie powinno dowodzić, że dobrze znasz wybranego bohatera i świat przedstawiony w książce A. Kamińskiego. Twoja praca powinna liczyć
Ta pomoc edukacyjna została zatwierdzona przez eksperta!Materiał pobrano już 1185 razy! Pobierz plik napisz_opowiadanie_o_spotkaniu_z_bohaterem_wybranej_lektury_obowiązkowej już teraz w jednym z następujących formatów – PDF oraz DOC. W skład tej pomocy edukacyjnej wchodzą materiały, które wspomogą Cię w nauce wybranego materiału. Postaw na dokładność i rzetelność informacji zamieszczonych na naszej stronie dzięki zweryfikowanym przez eksperta pomocom edukacyjnym! Masz pytanie? My mamy odpowiedź! Tylko zweryfikowane pomoce edukacyjne Wszystkie materiały są aktualne Błyskawiczne, nielimitowane oraz natychmiastowe pobieranie Dowolny oraz nielimitowany użytek własnynapisz opowiadanie o spotkaniu z bohaterem wybranej lektury obowiązkowej 8 kl.,który podczas spotkania nauczył cię czegoś opowiadanie o spotkaniu z bohaterem wybranej lektury obowiązkowej który podczas spotkania nauczył cię czegoś opowiadanie o spotkaniu z bohaterem wybranej lektury obowiązkowej, podczas którego bohater przedstawi najbardziej znaczące wydarzenie. Napisz opowiadanie o spotkaniu z bohaterem wybranej lektury obowiązkowej, który przekona Cię podczas spotkania, że warto mieć opowiadanie o spotkaniu z bohaterem wybranej lektury obowiązkowej, który przekonał Cię podczas spotkania, że w życiu warto opowiadanie o bohaterze jednej z lektur obowiązkowychLista lektur obowiązkowych znajduje się na stronie 3 tego arkusza. Napisz opowiadanie o spotkaniu z jednym z bohaterów Kamieni na szaniec.. dotyczą zdarzeń związanych z bohaterami literackimi z lektur obowiązkowych. Napisz opowiadanie, w którym zjawa opowie, jak odmienił się jej temat brzmiał: „Wyobraź sobie, że jeden z bohaterów literackich z lektury obowiązkowej przeniósł się do Twojego świata. Napisz opowiadanie. Temat 2. Napisz opowiadanie o przygodzie, którą przeżył ktoś, kto przeniósł się do świata przedstawionego jednej z lektur obowiązkowych. Wypracowanie powinno. Napisz opowiadanie o bohaterze jednej z lektur obowiązkowych , który stał się obiektem zainteresowania współczesnych mediów Minimum 200 opowiadanie o spotkaniu z Małym KsięciemMoje spotkanie z Małym Księciem – kartka z pamiętnika. To było niezwykłe, niesamowite spotkanie! Kto by się spodziewał, że ten mały, niczym nie wyróżniający. 2017-05-17 To był piękny dzień. Mówiąc piękny, mam na myśli słoneczny i sympatyczny. Bo słowo ”piękny” może być odbierane przez każdego w. Pewnej nocy spacerując po plaży nad polskim morzem, dostrzegłam spadającą gwiazdę. Milion innych, złocistych gwiazd zdawał się śmiać, Zobacz 1 odpowiedź na zadanie: Moje spotkanie z Małym Księciem – opowiadanie twórcze z zastosowaniem dialogu. ?Następnie Mały Książę dręczony pytaniami pilota o jego dom, opowiedział mu o jego planecie. Była nią planeta B-612 niewiele większa os opowiadanie o spotkaniu dwóch bohaterów literackich z lektury obowiązkowej z 7 klasy. Może z czasem coś przyjdzie mi do głowy. Napisz. Napisz opowiadanie o spotkaniu z bohaterem wybranej lektury. opowiadanie o swoim spotkaniu z bohaterem lektury Felix,Net i Nika oraz gang. Zobacz 1 odpowiedź na zadanie: Napisz opowiadanie o swoim spotkaniu z bohaterem lektury Felix,Net i Nika oraz gang niewidzialnych ludzi na. Napisz opowiadanie o spotkaniu z wybranym bohaterem lektury. opowiadanie o swoim spotkaniu z bohaterem lektury Felix,Net i Nika oraz gang. Zobacz 1 odpowiedź na zadanie: Napisz opowiadanie o swoim spotkaniu z bohaterem lektury Felix,Net i Nika oraz gang niewidzialnych ludzi opowiadanie o spotkaniu z bohaterem Quo vadisNapisz opowiadanie o spotkaniu z bohaterem lektury “Quo vadis” Henryka Sienkiewicza. Podczas spotkania bohater ten nauczył Cię czegoś. Quo vadis List do przyjaciela Neron cechy Nerona Petroniusz cechy. Spotkanie z bohaterem quo vadis Napisz opowiadanie o spotkaniu małego. Poznajemy go jako śmiesznego nędzarza pozbawionego dwóch palców u ręki, a w miarę rozwoju akcji do jego charakterystyki przybywa negatywnych. Napisz wypracowanie na jeden z wybranych tematów. Drugi z zaproponowanych tematów brzmiał: „Napisz opowiadanie o spotkaniu z bohaterem. Znajdź odpowiedź na Twoje pytanie o Napisz opowiadanie o spotkaniu jednego z bohaterów quo vadis bohaterem innego obowiązkowego utworu.
Napisz opowiadanie twórcze w którym opiszesz swój dz Napisz krótkie opowiadanie zatytułowane początek zn napisz opowiadanie tworcze,przeniesienie się do czas Opowiadanie temat: Balladyna w Soplicowie; Wyobraź sobie, że przeniosłeś/ przeniosłaś się do św napisz opowiadanie tworcze lektury: Pan Tadeusz, Lat
Jesteś w:Ostatni dzwonek -> Kamienie na szaniec Rozdział I SŁONECZNE DNI „Posłuchajcie opowiadania o Alku, Rudym, Zośce i kilku innych cudownych ludziach. o niezapomnianych czasach 1939-1943 roku, o czasach bohaterstwa i grozy. Posłuchajcie opowiadania o ludziach, którzy w tych niesamowitych latach potrafili żyć pełnią życia, których czyny i rozmach wycisnęły piętno na stolicy oraz rozeszły się echem po kraju, którzy w życie wcielić potrafili dwa wspaniałe ideały: BRATERSTWO i SŁUŻBĘ”. W Warszawie zawiązało się harcerskie środowisko młodzieży. Chłopcy często wyruszali na wyprawy. W czasie ferii zimowych w góry na narty. Latem na biwaki do lasu, nad jeziora na spływy kajakowe. Do „Buków” należeli między innymi Alek, Rudy i Zośka. Wodzem grupy był harcmistrz Leszek Domański. Nazwany był przez chłopców Zeusem. Miał osiem lat więcej od swoich podopiecznych. Był także ich nauczycielem geografii i wychowawcą klasy. Nauczał w szanowanym Gimnazjum i Liceum im. Króla Stefana Batorego. Zajęcia prowadził od dwóch lat. Cieszył się sympatią. Często chodził z Alkiem do kina. Stanowiło ono obiekt ich wspólnego zainteresowania. Czasami zapraszał chłopców do swojego domu. Rok 1939 był dla chłopców przełomowy. Pomyślnie zdali maturę . Na początku czerwca wyruszyli na dziesięciodniową wycieczkę w Beskidy Śląskie. W ciągu dnia wędrowali by zwiedzić jak najwięcej miejsc. Na noce schodzili do Ośrodka Harcerskiego lub biwakowali w lesie. Wieczory spędzali najczęściej przy ognisku. Śpiewali, dyskutowali na różne tematy. To była cudowna, beztroska wyprawa. Rozdział II W BURZY I WE MGLE We wrześniu 1939 roku wybuchła wojna. Niemcy napadły na Polskę. Dla Polaków był to cios w serce. Po apelu radiowym 6 września harcmistrz Zeus zebrał chłopców. Wyruszył z nimi na wędrówkę na wschód. Chciał ich zabrać z terenu, na który mógł wtargnąć wróg. Udział w wyprawie wzięła także 23. Drużyna - zespół „Buków”. Wszyscy byli młodzi i wysportowani. Wędrówka nie sprawiała im trudności. Zeus kierował się mapą. Omijał zatłoczone szosy, którymi uciekali uchodźcy. Po przekroczeniu Wisły zaczęli iść bocznymi polnymi lub leśnymi drogami. Chcieli uchronić się przed nalotami niemieckich samolotów. To wszystko wprawiło chłopców w konsternację. Nie rozumieli, co się dzieje . Dlaczego w takiej sytuacji nie otrzymali żadnych zadań do wykonania. Szli w ciszy. Nie Wielkim Dębem byli świadkami zbombardowania przez Niemców pociągu z uchodźcami. Po raz pierwszy zobaczyli grozę wojny. Setki martwych ludzi leżących we krwi. Wśród nich dużo rannych wzywających pomocy. Zauważyli brak reakcji ze strony gapiów. Ten widok na zawsze pozostał w ich pamięci. Alek, blady z przerażenia, pierwszy rzucił hasło o wspólnej pomocy. Chłopcy zaczęli opatrywać rannych. Mimo to nadal potrzebna była fachowa pomoc lekarska. Alek stanął murem z kolegami na drodze. Zagrodził w ten sposób drogę przejeżdżającym ciężarówkom. Zmusił auta do postoju. Poprosił kierowców, aby przetransportowali rannych do pobliskiego miasteczka. Po chwili wszyscy wspólnie poprzenosili ludzi do ciężarówek. To była pierwsza akcja pomocy ludziom udzielona przez drużynę „Buków”. Harcerze pod wodzą Zeusa wyruszyli w dalszą wędrówkę. We Włodawie dowiedzieli się od ludzi, że Niemcy są już niedaleko. Sowieci szli na zachód. Ta wiadomość spowodowała, że Domański zadecydował o powrocie do Warszawy. Miasto zastali w gruzach. Było zbombardowane. Domy paliły się. W mieszkaniach nie było światła, wody i gazu. Stolica była cała w zgliszczach. Na ulicach stały barykady. Na chodnikach handlarze sprzedawali co się tylko dało. Wszędzie było pełno Niemców. To był początek działalności gestapo. Wprowadzono godzinę policyjną. Rozpoczęły się rewizje w domach, aresztowania. Chłopcy bardzo cierpieli z powodu kapitulacji Warszawy. Minęły dwa tygodnie od powrotu Alka z harcerskiej wędrówki. Do mieszkania jego rodziców po godzinie policyjnej przyszło pięciu gestapowców. Po dokonaniu rewizji aresztowali ojca Alka Był kierownikiem dużej fabryki przemysłowej. Alek przyrzekł sobie, że dopóki go nie wypuszczą, on nie będzie jadł słodyczy. Wytrwał w tym postanowieniu do czerwca 1940 roku. Jego ojca wraz z innymi dwustoma więźniami rozstrzelano w lesie w Palmirach. Skazani przed wojną byli działaczami społecznymi, gospodarczymi lub politycznymi. Śmierć rodzica miała ogromny wpływ na Alka. Wówczas postanowił, że musi walczyć z okupantem. Przyświecało mu hasło: „Być zwyciężonym i nie ulec – to zwycięstwo”. Przed wojną widniało we wszystkich szkołach Od czasu powrotu z wędrówki zespół „Buków” z Zeusem prowadził gorące dyskusje. Wszyscy szukali sposobu walki z okupantem. Zośka 15 października 1939 roku po raz pierwszy przyniósł na zebranie parę arkuszy tajnego pisemka. Odbite było na powielaczu. Pierwszy numer „Polski Ludowej” - „pisma demokratycznej grupy młodzieży Plan” (Plan - Polska Ludowa Akcja Niepodległościowa) zainspirował ich do dalszej działalności. Czytali je z zapartym tchem. Słowa wzywające do walki z okupantem były impulsem do przeciwstawienia się wrogowi. Zośka znał jednego z założycieli „Planu” – instruktora harcerskiego Juliusza Dąbrowskiego. Nawiązał łączność między „Planem” a „Bukami”. Wraz z Zośką, Rudym, Zeusem i innymi harcerzami dołączyli do „Planu”. Organizacja swą siedzibę miała w pokoikach przy ulicy Złotej. Pracowali z zapałem w pełnej konspiracji. Dwa razy w tygodniu powielali pisemko „Polski Ludowej”. Przyjmowali nowych ochotników. Po jakimś czasie złożyli przysięgę. Mówiła o walce na śmierć i życie z okupantem. O zdradzie grożącej wyrokiem śmierci itd. Zespół „Buków” został podzielony na pięcioosobowe grupy. Dwie dwa razy w tygodniu powielały i rozprowadzały „Polskę Ludową”. Trzecia współpracowała z grupą bojową Kota (działacza niepodległościowego ściganego przez gestapo). Czwarta i piąta zajęła się propagandą uliczną. Do ostatnich grup należeli Zośka, Alek i Rudy. Do ich zadań należało od tej pory nalepianie małych wąskich karteczek na plakatach i odezwach niemieckich. Wyśmiewali wypisane tam hasła. Widząc te fiszki ludzie po kryjomu się uśmiechali. Dawało im to poczucie wewnętrznej wygranej. Pierwsze propagandowe nalepki wymyślił Rudy i jego kolega Jerzy Masiukiewicz – pseudonim „Mały”. Robili je w „warsztacie” . Składał się z maleńkiej drukarenki, gumowych literek starczających tylko na wydrukowanie dwóch wierszy. Chłopcy nie zdawali sobie sprawy, że tworzą propagandę podziemną . Wpisywali się do historii konspiracyjnej walki z okupantem. Tymczasem w ruinach Warszawy powstały pierwsze luksusowe restauracje z dancingami. Chodzili do nich bogacze. Ne zwracali uwagi na otaczającą rzeczywistość. Jedli przy suto zastawionych zakąskami i winami stołach. Od świata ulicznej nędzy oddzielała ich szklana witryna. W grudniu 1939 roku zespół „Buków” pod dowództwem Janka Błońskiego z „Planu” zorganizował akcję „zagazowania”. Chłopcy wnieśli do luksusowej restauracji „Adria” gaz wywołujący wymioty. Po jego rozpuszczeniu wystrojone kobiety i bogaci „dranie” wybiegali na zewnątrz i wymiotowali na śniegu. Zagazowanie „Adrii” było ostatnią wspólną akcją „Buków” i „Planu”. Okazało się, że ten drugi miał zainteresowania polityczne. Chłopcy szukali swego miejsca w Polsce Podziemnej. To Zeus podjął decyzję o odłączeniu 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Szybki test:Akcję „zagazowania” po raz pierwszy odbyła się w restauracji:a) Adriab) Ninettec) Gloriad) EstefaniaRozwiązanieKto dowodził akcją pod Arsenałem?a) Alekb) Florian Marciniakc) Stefan Orszad) ZośkaRozwiązanieW listopadzie 1942 roku powołano znane pod nazwą „Kedyw”:a) Konspiracyjne Dywizjonyb) Kierownicze Dywizjec) Komendantury Wywiadud) Kierownictwo DywersjiRozwiązanieWięcej pytań Zobacz inne artykuły:InneCharakterystyka AlkaGeneza tytułu „Kamieni na szaniec”Biografia Aleksandra KamińskiegoSzczegółowe streszczenie „Kamieni na szaniec”Charakterystyka RudegoGeneza „Kamieni na szaniec”„Kamienie na szaniec” - krótkie streszczenieCharakterystyka ZośkiAkcja pod Arsenałem – streszczenieDokument epoki, czyli problematyka „Kamieni na szaniec”Charakterystyka pozostałych bohaterów „Kamieni na szaniec”Gatunek literacki, narracja, język i styl „Kamieni na szaniec”„Kamienie na szaniec” - plan wydarzeńSzczegółowy plan wydarzeń „Kamieni na szaniec”Losy Macieja Aleksego Dawidowskiego („Glisty”, „Alka”, „Kopernickiego”, „Koziorożca”)Wartości artystyczne argumentem za ponadczasowością „Kamieni na szaniec”Losy Jana Bytnara („Rudego”, „Janka”, „Krokodyla”)Krytyka literacka o „Kamieniach na szaniec”Słowniczek najważniejszych pojęć związanych z „Kamieniami na szaniec”Losy Tadeusza Zawadzkiego („Zośki”, „Tadeusza”, „Kotwickiego”, „Kajmana”, „Lecha Pomarańczowego”)BibliografiaNajważniejsze cytaty „Kamieni na szaniec”Czas i miejsce akcji „Kamieni na szaniec”Kalendarium twórczości Aleksandra Kamińskiego Partner serwisu: kontakt | polityka cookies
„Kamienie na szaniec. Opowiadanie o Wojtku i Czarnym”. Książka została napisana na podstawie relacji Tadeusza „Zośki” Zawadzkiegoo kolegach z 23. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej poakcji pod Arsenałemw kwietniu 1943. Podczas powstania warszawskiego Kamińskibył redaktorem naczelnym „Biuletynu Informacyjnego”
Geneza „Kamienie na szaniec” zostały wydane w 1944 roku. Autor powieści, Aleksander Kamiński, był członkiem Małego Sabotażu i postanowił upamiętnić działalność trzech młodych żołnierzy podziemia: Jana Bytnara, Aleksego Dawidowskiego i Tadeusza Zawadzkiego. Za materiał do napisania książki posłużyły mu wspomnienia Zośki o Rudym oraz relacje świadków akcji pod Arsenałem. Czas i miejsce akcji Czas akcji obejmuje wydarzenia pomiędzy latem 1939 roku a sierpniem 1943 roku. Fabuła rozgrywa się głównie w okupowanej przez Niemców Warszawie. Powieść kończy się tragiczną śmiercią Zośki. Znaczenie tytułu Tytuł książki pochodzi z wiersza Juliusza Słowackiego „Testament mój”. Utwór ten Rudy chce usłyszeć w chwili swojej śmierci. Padają tam słowa zachęty do poświęcenia dla ojczyzny nawet za cenę śmierci. Ci, którzy oddają życie za kraj, są jak „kamienie przez Boga rzucane na szaniec”. Motywy Motyw dojrzewania – powieść przedstawia dojrzewanie głównych bohaterów w trudnych wojennych czasach. Ma ono wymiar biologiczny, ale także emocjonalny, społeczny i patriotyczny. Motyw wojny i walki o wolność – akcja powieści toczy się w czasie II wojny światowej i skupia się na działalności Grup Szturmowych i Małego Sabotażu. Motyw bohaterstwa – działanie głównych postaci ma wymiar bohaterstwa. Ofiarnie walczą oni z niemieckim okupantem, a w końcu oddają życie za ojczyznę. Problematyka „Kamienie na szaniec” to powieść upamiętniająca pokolenie Kolumbów, młodych ludzi, których dojrzewanie przypadło na straszny czas niemieckiej okupacji. Książka osadzona w realiach wojennych przedstawia losy trzech bohaterów: Alka, Zośki i Rudego, którzy stają się symbolem całej formacji społecznej. Są to chłopcy ukształtowani przez tradycje rodzinne i patriotyczne, a przede wszystkim przez ideały harcerskie. Zdeterminowani, odważni, pokonujący własne słabości mimo swojego młodego wieku potrafią stanąć na wysokości zadania i stawić czoła wrogowi. Ich czyny urastają do rangi prawdziwego bohaterstwa i stanowią wzór dla ludzi wchodzących w dojrzałość. Charakterystyka Rudego Rudy, czyli Jan Bytnar, to jeden z głównych bohaterów „Kamieni na szaniec”. Przed wojną uczęszczał do warszawskiego Gimnazjum im. Stefana Batorego, a także należał do harcerskiej drużyny Buków. Jest to chłopiec o wyważonym temperamencie, którego cechuje skłonność do intelektualnych rozważań, odpowiedzialność i konsekwencja w działaniu. Kiedy wybucha wojna, stara się pomagać finansowo rodzinie i udziela korepetycji. Od razu angażuje się również w działania skierowane przeciw niemieckim okupantom. Rudego cechuje duża pomysłowość w organizowaniu akcji ośmieszających niemiecką propagandę. Wymyśla np. rysunki żółwi i świń, które potem członkowie Małego Sabotażu umieszczają na murach. Ponadto udaje mu się opracować metodę szybkiego wieszania polskich flag. Jego osobistym sukcesem jest również wymalowanie znaku Polski Walczącej na Pomniku Lotników. Największą siłę charakteru Rudy ujawnia, gdy zostaje aresztowany przez gestapo i osadzony na Pawiaku. Mimo brutalnych przesłuchań chłopak nie zdradza swoich towarzyszy broni i jest wierny złożonej przysiędze aż do końca. Kiedy przyjaciele odbijają go z więziennej karetki, na łożu śmierci Rudy prosi o odczytanie wiersza Słowackiego „Testament mój”. Do końca jest przekonany o słuszności sprawy, za którą oddał życie. Umiera jak bohater, a pośmiertnie zostaje odznaczony Krzyżem Walecznych. Charakterystyka Alka Alek, czyli Aleksy Dawidowski, z „Kamieni na szaniec” to przyjaciel Rudego i Zośki. Przed wojną wspólnie z nimi uczęszczał do Gimnazjum im. Stefana Batorego i był członkiem drużyny Buków. Alek odznacza się silną osobowością i zdolnościami przywódczymi. Jeszcze w czasach gimnazjalnych przewodzi Klubowi Pięciu. Po wybuchu wojny, kiedy ojciec bohatera zostaje aresztowany, Alek utrzymuje rodzinę, jeżdżąc rikszą, a także pracując w lesie. Jednocześnie próbuje organizować działalność antyhitlerowską. Jest członkiem Małego Sabotażu, a następnie dowódcą drużyny Grup Szturmowych. W swoich działaniach odznacza się odwagą i brawurą. Udaje mu się na przykład zerwać niemiecką tablicę z pomnika Kopernika, co doprowadza Niemców do wściekłości. Kiedy przypadkowo zostaje aresztowany w łapance, ucieka z ciężarówki. Ponadto świetnie radzi sobie podczas akcji uwolnienia Rudego. W czasie odwrotu zostaje jednak ranny i umiera 30 marca 1943 roku. W chwili śmierci pyta o swojego przyjaciela Rudego, ma nadzieję, że jest bezpieczny. Alek to zatem lojalny przyjaciel, świetny żołnierz, a także dobry syn. Ważną osobą w życiu młodego mężczyzny jest narzeczona Basia, z którą snuje marzenia o życiu w wolnym kraju. Pośmiertnie Alek otrzymuje odznaczenie Virtuti Militari. Charakterystyka Zośki Zośka, czyli Tadeusz Zawadzki, to jeden z bohaterów „Kamieni na szaniec”. Podobnie jak Alek i Rudy przed wojną uczęszczał do Gimnazjum im. Batorego oraz należał do drużyny Buków. Pseudonim bohatera był związany z jego delikatną urodą i charakterem. Cechy te jednak nie przeszkadzają mu w budowaniu mocnego autorytetu. Wojna zmienia losy Zośki, który wraz ze swoimi kolegami angażuje się w działalność polskiego podziemia. Szybko zyskuje stopień podporucznika AK i komendanta rejonu Mokotów Górny. Zośka szczególnie przyjaźni się z Rudym, z którym łączą go podobne zainteresowania i zamiłowanie do dyskusji. Kiedy przyjaciel zostaje aresztowany przez gestapo, Zośka zabiega u dowództwa o zgodę na akcję uwolnienia Rudego. Co więcej, dokładnie planuje przebieg całego przedsięwzięcia. Gdy jednak Rudy umiera, Zośka całkowicie się załamuje i popada w depresję. Swoistą terapią dla bohatera jest spisywanie wspomnień o przyjacielu, którym nadaje tytuł „Kamienie na szaniec”. To daje mu siłę, by wrócić do podziemia. Po kilku brawurowych i niebezpiecznych akcjach, Zośka ginie jednak 20 sierpnia 1943 roku. Po śmierci otrzymuje odznaczenie Virtuti Militari, a wcześniej Krzyż Walecznych. Rozwiń więcej
Kamienie na szaniec to opowieść o młodości, miłości i przyjaźni. O bohaterstwie, które ma wielką cenę i o walce, która stała się legendą. Byli młodzi, spragnieni życia. Nie było dla nich rzeczy niemożliwych. Pewnego dnia obudzili się w świecie, w którym nie było już miejsca na marzenia. Stanęli przed wyborem: pochylić pokornie głowy albo zaryzykować […]
Egzamin ósmoklasisty z języka polskiego - Polonistyczne Pogotowie Egzaminacyjne Powtórka przed egzaminem- lektura obowiązkowa "Pan Tadeusz""Litwo, ojczyzno moja..."- któż z nas nie zna tego pierwszego wersu naszej narodowej epopei? Aby Twoja wiedza obejmowała nie tylko ten pierwszy wers, ale wszystko, co potrzebne do zdania egzaminu, zapoznaj się z zamieszczonymi materiałami i wykonaj krok po kroku ćwiczenia utrwalające. "Pan Tadeusz" nie będzie już miał przed Tobą tajemnic! Kliknij PAN TADEUSZ Powtórka przed egzaminem- lektura obowiązkowa "Świtezianka" Adama MickiewiczaJakiż to chłopiec piękny i młody? Jaka to obok dziewica? Aby odpowiedzi na te pytania nie były już zagadką, przypomnij sobie wiadomości o tej romantycznej balladzie. Potrzebne wiadomości znajdziesz w linku Świtezianka. Obejrzyj przemawiające do wyobraźni fimy, posłuchaj niezwykłej interpretacji w wykonaniu Julii Wieniawy, a odkryjesz, że lektura ósmoklasisty może być atrakcyjna, interesująca i bardzo bliska przeżyciom nastolatków. Powtórka przed egzaminem- to dla wielu uczniów czarna magia. Przekonaj się, że to nie taki trudny temat, jak się wydaje. Przeczytaj wymagania egzaminacyjne, uzupełnij swoje wiadomości, wykonaj ćwiczenia ( kliknij w link poniżej), a zobaczysz, że imiesłowy nie będą już dla Ciebie problemem! Imiesłowy Powtórka przed egzaminem - części mowyCzy potrafię rozpoznać odmienne i nieodmienne części mowy? Zapoznaj się z wymaganiami egzaminacyjnymi z tego zakresu, przypomnij sobie potrzebne wiadomości i poćwicz: C
Kamienie na szaniec – plan wydarzeń. Przedstawienie głównych bohaterów. Ukończenie przez bohaterów liceum. Wybuch II wojny światowej. Dołączenie przyjaciół do działalności sabotażowej. Przeprowadzenie akcji dywersyjnych. Aresztowanie jednego z przyjaciół – Rudego. Akcja pod Arsenałem.
Książka "Kamienie na szaniec" ukazała się drukiem w roku: a) 1943 b) 1944 c) 1945 d) 1946 25. "Kamienie na szaniec" to: a) powieść przygodowa b) opowiadanie fantastyczne c) powieść historyczna d) opowieść reportażowa 26.
au6G. e00jr721fz.pages.dev/354e00jr721fz.pages.dev/268e00jr721fz.pages.dev/13e00jr721fz.pages.dev/82e00jr721fz.pages.dev/292e00jr721fz.pages.dev/201e00jr721fz.pages.dev/354e00jr721fz.pages.dev/21e00jr721fz.pages.dev/174
kamienie na szaniec opowiadanie twórcze
